ቅዥት
የህልም ዓለምን ሳካልል፣
በቁም ሳለሁ ተኝቼ
ከወደቅሁበት ፀሊም ዓለም፣
ሳልፈልገው ተገፍቼ፤
እንደ ሌሊቱ ቅዥቴ፣
መሮጥ ተስኖት እግሬ
ሳልፈልገው ተተብትቤ፣
እግር-ተወርች ታስሬ፤
ልክ እንደዚያው ቅዥቴ፣
በቁም ታፍኖ አንደበቴ
እንዳላመልጥ ከእስራቴ፣
በኖ ጠፋና ብርታቴ .
. .
ዘመኔን በግድ ታቅፌ
በቃ እንዳልል ጋት አልፌ
ተወግቼ አንዳች መርፌ፤
ተውሰብስቤ በእልፍ ቅዥት
ስንቱን ዓለም አካለልኩት?!
መሬት ለመሬት ስንፏቀቅ፣
ሰማየ-ሰማያት ስንሳፈፍ
ድንገት መጋለብ ጀምሬ፣
ድንገት ባሕር ስቀዝፍ
. . .
ስንቱን ዓለም አካለልኩት?!
የማላውቀው ፤ ግን ያየሁት
የምኖረው፤ ግን ያከልሆንኩት
የማፈቅረው፤ ግን ያጣሁት፤
የምመኘው፤ ግን ያልሆንኩት. . . !
ትላንት ቅዥት፣ ዛሬ
ቅዥት
መዋል ቅዥት፤ ማደር
ቅዥት፤ መኖር ቅዥት፣
ያሻሁትን ብቃዠውም፤
ቅዥቴን ግን አልኖረውም
የኖርኩትን አልቃዠውም!
መጋቢት፣ 28፣
1999ዓ.ም
ሄኖክ ስጦታው ከ(ሀ-ሞት የግጥም ስብስብ መጽሐፍ፣ በቅርብ ቀን የሚወጣ)
ምንም አስተያየቶች የሉም:
አስተያየት ይለጥፉ