ዝሆን ለምን…!?

(ኄኖክ ስጦታው ናኁሰናይ)

ዝሆን እና ጉንዳን አንድ በፍቅር የተሞላ ምሽት አብረው አሳለፉ። ዝሆኑም ትልቅ በመሆኑ የሚደርስበትን እንግልት ለጉንዳኑ እየነገረው ሲላቀሱ አደሩ። በሚቀጥለው ቀን ጠዋት ጉንዳኑ ከእንቅልፉ ሲነቃ ዝሆኑ ሞቶ ነበር። 

"የተረገመ ዝሆን!!" አለ በሃዘን ልቡ ተነክቶ። "በቃ፣ ለመቅበሪያ ጉድጓድ ለመቆፈር ተጨማሪ ቀን እዚህ ላድር ነው" ሲል አሰበ።

*

*

*

*

*

("በድሮ በድሮ" ጃሉድ ስታይል) ስንቀይረው

*

*

"የተረገመ ዝሆን!!" ሲል በብስጭት አጉተመተመ ጉንዳኑ። "በቃ፣ አፈር ከሚበላው ተሸክሜ ብወስደውና ብንበላው ይሻላል" 

* 

*

* 

*

(ሞት አደላድሎ አፈር ካልተጫነኝ፣ 

ቃሌን አላጥፈውም ካንተ ጋ ኗሪ ነኝ።) 

*

*

ጉንዳኑ ሐዘን ልቡን አደማው።

እናም እውነታውን እያሰበ እንዲህ አለ…

"የተረገመ ዝሆን!! በፍቅር ላሳለፍኩት አንድ ሌሊት ስል እድሜዬን ሙሉ መቃብሩን ልቆፍር ነው ማለት ነው" 

*

*

*

በመቀጠልም ዝሆኑ ሃውልት ላይ የሚያሰፍረው አጭር ግጥም አዘጋጀ፦

"ለምን ሞተ ቢሉ 

ንገሩ ለሁሉ ሳትደብቁ ከቶ

ከዘመን ተኳርፎ፣ ዘመን ተጣልቶ"